Biz bu konuya tabi ki; ülke, dil, din ayrımı yaparak veya siyasi açılardan değil; dağıtılan bu yardımların içeriği açısından dikkat çekeceğiz. Gerek yardıma konu öğünü gerekse yardım kutularının içeriğini önemli buluyoruz. Geçtiğimiz aylarda birçok kez gerek yardım kuruluşları gerekse üretici firmalar tarafından genellikle abur cubur dağıtılan ülkemizde, daha dün bir belediye tarafından Sağlık Bakanlığı’nın çocukların tüketimini önermediği, reklamlarda ve promosyonlarda kısıtlama getirdiği, kantinlerde satışını yasakladığı ürünlerin dağıtıldığını açıklamıştık. Oysa çocukların asıl ihtiyacı olan “geçici mutluluklar” değil, orta ve uzun vadede onlara yarar sağlayacak, kalıcı bir beslenme ihtiyacıdır. Bu kapsamda dağıtılacak bakliyat, süt, ekmek gibi temel gıda maddeleri veya mevsim meyveleri onlara gerçek mutluluğu sağlayacağı gibi; ailelere de gerçekten destek olacaktır.
Bahsi geçen yardımda çocuklara yönelik dağıtılan 1,2 ton meyve ve 45.000₺ değerinde sebze tedariği söz konusudur. Bu ve buna benzer yardım faaliyetlerini yerel bazda veya ulusal bazda üstlenmek, organize etmek – eğer istersek – zor değildir, olmamalıdır. Belki orası İngiltere diyenler olacaktır, demeyin. Biz burada çocuklarımıza sunduklarımıza, önceliklerimize, onları mutlu etmek için neleri öncelediğimize dikkat etmeliyiz. Biz çocuklarımıza anlık mutluluklar vermek yerine; onları gerçekten önemsersek inanıyoruz ki bu paketlerden çok daha iyisini el birliğiyle oluşturabiliriz. Buna Türkiye’de gücü yetmeyecek hiçbir kurum veya kuruluş olmadığını biliyoruz.