Fatih Terim’in bu seneki en büyük hatası, takıntı boyutuna gelen ‘Kazanan takım bozulmaz’ anlayışı. Bu takıntı yüzünden ekstra 4-5 yenilgi alındı. Takım kötü oynayıp hata sinyalleri verirken kazandı mı Galatasaray, yandı! Arızayı düzeltmek yerine aynı kadro ile hataların üzerine giderseniz bedelini yenilgiyle ödersiniz.
Kayseri deplasmanında 4-4-2 dizilişi defolarını belli etmişti. Aynı tipte iki santrforla oynamak bu lig için büyük riskler taşıyordu. Süper Lig’de 5’li orta sahaların, forvetin de orta sahaya yakın oynamasıyla 6 kişiye dönüşmesine karşın sizin o bölgede 2 eksik kalmanız, ciddi baş ağrıtır. Zaten kompakt oynayamayan ve bu yüzden sıkça bireysel hata yapan bir takımsınız. Geçiş savunmalarınız sıkıntılı.
Rize maçında yenen ikinci golde Emre Kılınç’ın geriye dönme sebebi de orta sahadaki sayısal dezavantajdı. Hatayı Emre-Marcao yaptı gibi görülse de aslında bu hata, sistemin bir ürünü.
Terim’in istediği bütün transferler yapıldı. Elde iki 11 çıkaracak bir kadro var ancak Terim, bu malzemeyi kullanamıyor. Falcao ve Mostafa, birlikte oynatılınca özellikle Mısırlı golcü, kaybedilme aşamasına geldi. “20-30 milyon Euro eder, Galatasaray’ın geleceği” denen Mostafa, üç maçtır sahada geziyor.
Takımın gerçek yıldızı Feghouli de yine ‘Kazanan takım bozulmaz’ anlayışı sonucu yedekte. Sahaya ruh koyacak, futbol aklı Arda da yedek. Kötü Gedson’un forması hep garanti.
Terim’in hamleleri otomatikleşti. Giren-çıkan isimler ve dakikaları hep aynı. Adalet duygusu kayboldu, sistem zaten hep sıkıntılıydı. Eldeki kaliteye göre ortaya konan oyun arasında gece ile gündüz kadar fark var. Gelinen nokta sürpriz değil.